Fil Masalı

 


Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde herkese yardım etmeyi çok seven bir fil varmış. Bu filin adı Melek miş. Melek, ablasına, abisine, annesine ve babasına sürekli yardım etmek istiyormuş. Bazen boyundan büyük işlere karışsa da elinden geldiği kadar herkese yardımcı olurmuş.


Günlerden bir gün fil ailesi sabah kahvaltılarını yapmışlar ve herkes o gün yapacağı görevleri yapmak için hazırlanmaya çıkmışlar. Anne fil o gün reçel yapacakmış ve Melek annesinin yanına gidip “Anneciğim, çilekleri kesmen için sana yardım edebilir miyim?” diye sormuş. Annesi “Kızım hızlıca reçeli yapmam lazım şuan için yardıma ihtiyacım yok, teşekkür ederim” demiş Melek üzülerek annesinin yanından çıkmış ve abisinin yanına gitmiş. “Abiciğim çimleri biçerken sana yardım edebilir miyim?” diye sormuş. Abisi “Üzgünüm Melek bu sana göre bir iş değil, ayaklarına zarar gelebilir” demiş. Bunun üzerine Melek ablasının yanına gitmiş “Ablacığım evi süpürürken sana yardım edebilir miyim?” demiş. Ablası ise Melek’e “Olmaz ablacım, hemen işimi bitirmem gerek” demiş. Bunun üzerine Melek çok üzülmüş evin önünde merdivenlere oturmuş ve üzgün üzgün durmuş. Babası ise alışveriş yapmak için evden çıkarken Melek’i görmüş. “Neden üzgünsün kızım?” diye sormuş. “Kimse yardım etmeme izin vermedi. O yüzden çok üzgünüm” demiş. Babası da “Aslında benim yardıma çok ihtiyacım var. Alışverişe gideceğim ama alacağım şeyleri nasıl taşıyacağımı bilmiyorum. Bana yardım eder misin?” demiş. Melek çok sevinmiş ve babası ile alışverişe gitmiş. Baba kız ev için gerekli olan her şeyi almış ve eve gelmişler.


Akşam olup masaya oturduklarında “Bugün bunları eve getirmem çok zordu ama Melek bana yardım etti ve beraber taşıdık. Ona bu yüzden teşekkür etmemiz gerekir” demiş. Bunun üzerine aile üyeleri tek tek Melek’e teşekkür etmiş. Melek çok mutlu olmuş. Kendisinin de büyüdüğünü anlamış ve mutlu bir şekilde akşam uykuya dalmış. Masal da burada bitmiş.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tembel Karınca Hikayesi

  Günlerden bir gün bir karınca krallığı varmış. Bu krallıkta karıncalar iş bölümleri yapmış ve çalışarak krallığı büyütmüşler. Ama bazı karıncalar varmış ve bu karıncalar herkes çalışırken tembellik yapmaya ve çalışmaktan kaçmaya başlamışlar. Bu karıncalardan biri de  Can  mış.  Can  genç bir karıncadır ve çalışmayı hiç sevmezmiş. Bir gün canan adında bir karınca bizim tembel karıncamıza ders vermek istemiş. Diğer çalışkan karıncalara da bu durumu anlatmış ve bir karara varmışlar. Can a erzak vermemeye ve diğer karıncaların işe yetişemediğini söylemenin iyi bir fikir olduğunu bulmuşlar. Günler geçmiş Can çok acıkmış ve kendisine için yemek bulmak istemiş. Yemek arama macerasına atıldığında ise diğer karıncalar çok sevinmiş ve merakla onu izlemeye gitmişler.  Macerada tembel karıncamız  Can  yemek buldukça bu işi sevmiş ve daha fazla bulmaya başlamış. Bunu gören diğer karıncalar çok mutlu olmuş ve koşup ona yardım etmeye başlamış. Bu günden sonra da tüm karıncalar ve  Can  birlikte çal
Devamı

Tavşan ve Mendil Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan tavşan varmış. Küçük tavşan ailesi ile birlikte yaşıyormuş. Ormanda yaşayan yavru hayvanların hepsi ile arkadaşmış. Her gün dışarıda yavrularla birlikte oyunlar oynar eğlenirmiş. Günlerden bir gün anne tavşan evde temizlik yapmaya başlamış. İsterse yavru tavşanının dışarı çıkabileceğini söylemiş. Fakat tavşan dışarı çıkmak istememiş ve annesini izlemek istediğini söylemiş. Anne tavşan evinde temizliğe başlamış. Bir çok yeri sürüp, silmiş. Daha sonra yatak odasında bulunan sandığı açmış ve meraklı yavru tavşan hemen annesinin yanına gitmiş. Anne tavşan sandıkta duran eşyaları çıkarıp temizlemeye başlamış. O an da yavru tavşanın dikkatini küçük bir mendil çekmiş. Bu mendil bembeyaz ve kenarları inci boncuklarla çevriliymiş. Yavru tavşan mendile doğru eğilmiş ve sandığın içinden almış. Mendili çok beğenen yavru tavşan annesinden bu mendilin kendisinin olmasını istemiş. Annesi kaybetmemesi koşuluyla men
Devamı

Zebra Kardeşler Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok iyi anlaşan iki zebra varmış. Aynı ormanda çok yakın evlerde yaşarlarmış. Birisinin adı Zero diğerinin adı ise Taso muş. Zero, Taso’ya göre daha hareketli daha dikkatsizmiş. Taso her gün arkadaşını uyarır daha dikkatli olmasını istermiş. Günlerden bir gün Taso evde çok sıkılmış ve ormanda ki şelaleye gitmek istemiş. Bunun için annesinden izin almış ve arkadaşı Zero’yu da çağırmak için evden çıkmış. Arkadaşının evine gelmiş “Zero, benimle şelaleye gelir misin? Evde çok sıkıldım, biraz oyun oynayalım” demiş. Zero da annesinden izin almış ve arkadaşı ile birlikte şelaleye gitmek için dışarı çıkmışlar. İki zebranın annesi de onlara “Dikkatli olmaları gerektiğini, şelaleye çok yaklaşmamalarını söylemiş” İki zebra da annelerine “Tamam anneciğim” demiş. Zero ve Taso kısa bir yürüyüşün sonunda şelaleye varmışlar. Suyun kenarında oyunlar oynamış, piknik yapmışlar. Zero bir süre sonra sıkılmış ve suya girmek istemiş. Tabi ki de
Devamı