Çiçek Seven Geyik Masalı


 Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan bir geyik varmış. Bu geyiğin adı Emek miş. Emek ormanın yaşı büyük olan hayvanlarındanmış, herkes yaşı ve yaşadıkları gereği onu sever ve saymış. Emek de hiç bir hayvanı kırmaz herkese çok iyi davranırmış. Emek, birde çiçekleri çok severmiş. Bahçesinde rengarenk çiçekleri varmış. Her hayvan Emek’in evinin önünden geçerken gözlerini bahçeden alamıyor, hayranlıkla bakıyormuş.

Emek, her sabah erken saatte kalkar çiçeklerini sever, onlarla konuşur, sularını verip otlarını temizlermiş. Bu işlemleri her gün bıkmadan yapar ve de çok mutlu olurmuş. Çiçeklerine ne kadar iyi baksana aralarından biri hiç çiçek açmazmış. Emek bu duruma çok üzülür ve ona ayrı ilgi gösterirmiş. Emek, çiçeklerinde duygularının olduğunu bilir ve ona göre davranırmış fakat buna rağmen pembe gül bir türlü çiçeğini vermezmiş. Bir sabah Emek çok geç uyanmış ve uyanır uyanmaz dışarı çıkmış o sırada çiçeklerin konuştuklarını duymuş. Pembe gül arkadaşlarına “Biraz kendinizi naza çekin, o zaman kıymetli olur ve farklı ilgi görürsünüz. Bakın bana Emek en çok beni seviyor” demiş. Bunun üzerine papatyalar, laleler, menekşeler, ortancalar bunun doğru olmadığını, Emek’in onlara çok iyi baktığını söylemişler. Emek o gün duyduklarına çok şaşırmış ve bir plan yapmış. Pembe gül hariç bütün çiçeklerini sevmiş, koklamış, ilgilenmiş, pembe güle ise sadece suyunu verip içeri girmiş. Bu süreç günlerce devam etmiş. Pembe gül Emek’in ilgisini çok özlemiş. Onunla konuşmasını, ona da zaman ayırmasını istiyormuş. En sonunda dayanamamış ve bir küçük tomurcuk çıkarmış. Bunu gören Emek çok sevinmiş ama Pembe güle belli etmemiş. pembe gül bir kaç gün içinde ikinci üçüncü tomurcuklarını çıkarmış ve güller yavaş yavaş büyümeye başlamış.

Emek dayanamamış ve Pembe gülün yanına gitmiş “Ah benim nazlı gülüm, aylarca inat ettin ve bir tomurcuk bile vermedin. Hatta sana gösterdiğim özeni yok sayıp arkadaşlarına fikir vermeye kalktın. Şunu unutma ki ben bütün çiçeklerimi aynı derecede seviyorum. Sadece kim çiçek açmıyorsa, hastaysa yada bakıma daha çok ihtiyacı varsa onunla daha çok zaman geçiriyorum” demiş. Pembe gül bunun üzerine Emek’ten özür dilmiş. Bu kadar naz yapmanın doğru olmadığını anlamış ve bir daha fazla naz yapmamış. Masal da burada bitmiş.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tembel Karınca Hikayesi

Tavşan ve Mendil Masalı

Zebra Kardeşler Masalı